Marianne Bulletin 143 – november 2004
Artikelen:
Verder over de “autocollants” – Jos van Zijl
’n Medewerker van La Poste vertelde me begin oktober op de Salon Philatélique Régionale in Chalons sur Marne, dat ze zulke taaie gom gebruikten om hergebruik van de zegels te voorkomen! Of dit de reden was dat hij niet wilde vertellen hoe ik deze zegels van de enveloppe kon halen, of dat hij het domweg niet wist zal een raadsel blijven.
De leden van m’n Franse club, l’Amicale Philatélique Réthelois, keken me verbaasd aan. Dat had toch nog juist in het clubblad gestaan! Oh ja, dat stuurden ze niet toe, maar werd uitgereikt tijdens de bijeenkomsten. Ik zou er volgende keer een krijgen.
En de autocollant haal je gewoon met “essence F” van de enveloppe. Er blijft dan nog wat gom aan het zegel zitten, maar die haal je voorzichtig met de gegomde kant door de talk poeder en dan kan je de gomresten zo verwijderen. “Essence F ?” ja, dat haal je gewoon bij de supermarkt. Ik niet dus. Kijken in m’n woordenboek. Essence: (was)benzine, terpentijn, heldere petroleum.
Om kort te gaan, het werkt met wasbenzine. Zegel erin, even in laten trekken, dan zegel er voorzichtig afhalen, laten drogen, achterkant door de talkpoeder en restjes gom verwijderen.
Uit de tijdschriften – Hans Gabriëls
De laatste tijd wordt er in de Franse tijdschriften veel aandacht gegeven aan de vaak verwarde postale relaties tussen het Franse moederland en de toenmalige koloniale gebieden, die aanvankelijk na de Franse capitulatie in 1940 aan het Vichy-regime ondergeschikt bleven of bij het vorderen van de oorlog zich tot de Vrije Fransen bekeerden. In het maartnummer van Timbres Magazine staat een uitvoerig artikel over de verbindingen met Indo-China o.a. via het Rode Kruis.Het juni-nummer van dat blad heeft een studie over de legerpost van de Vrije Fransen in Londen die vanaf april 1943 over een eigen postkantoor beschikten met het stempel B.P.M.7 (Bureau des Postes Militaires)
Een maand later toont het blad de talrijke tandingvariaties- en fouten die in de loop der jaren in de reeks zegels van het type Liberté zijn opgedoken.
De Echo van april wijst op de dienstpost-enveloppen die gebruikt worden om de oproepkaarten voor de verkiezingen te versturen. Die worden door de gemeentebesturen verzonden en hebben als tekst “Carte d’ Electeur” in diverse uitvoeringen en worden gefrankeerd of ongefrankeerd met machinestempels verzonden.
Ook heeft het blad een uitvoerig artikel over de voorlopers van de postwaardestukken, de officiële briefkaarten zonder zegelafdruk die in 1873 hun intree maakten. Meestal gefrankeerd met zegels van 10 of 15 centimes, afhankelijk of ze voor lokaal of interlokaal gebruik moesten dienen. Vaak voorzien van interessante zegelcombinaties en of stempels.
Het blad van onze Britse collega’s heeft een aardige beschouwing over een typisch Frans verschijnsel; de visitekaartjes en de speciale kleine enveloppes die voor de verzending gebruikt werden. Al dan niet voorgefrankeerd of met losse postzegels. En vaak ontwaard met “jour de l’an”-stempels.
De “Daguin”stempels zijn altijd een geliefd verzamelgebied. Vaak als specialisatie, maar ook dikwijls als aanvulling op brief of op briefstuk naast de zegels van de periode. In het jubileumboekje dat onze Contactgroep in 1987 publiceerde staat een zeer instructief artikel over deze stempels van de hand van ons lid W.J.E. van Rijn.
Les Feuilles Marcophiles van juli jl. heeft een artikel over de eerste proeven met deze stempels die al van 1880 dateren. De bekende dubbele stempels werden in 1884 definitief in gebruik genomen.
De uitvinder,Eugène Daguin kreeg in 1985 een postzegel met een afbeelding van de stempelmachine met in de stempelafdruk zijn naam.
President Chirac heeft de uiteindelijke keuze bepaald van de Marianne-beeltenis die vanaf het volgend jaar op de Franse frankeerzegels zal staan. Een kwart miljoen Fransen is met ideeën en voorstellen gekomen. Een jury heeft een selectie gemaakt en tenslotte heeft het Franse staatshoofd het ontwerp van Thierry Lamouche uitverkoren. Nu moet er nog een postzegel van worden gemaakt en dan kan de. Marianne van Lamouche die van Luquet opvolgen.
Timbres van september heeft een boeiend artikel over de achtergrond van het ontstaan van de eerste wapenschildserie van 1943.
Het was de bedoeling om de hoge waarden in het grote formaat van het type Pétain (Yvert 525) uit te geven, maar er was een tekort aan bepaalde drukmaterialen die nodig waren voor de rotatie-diepdruk.
De wapenzegels konden in rotatie-hoogdruk worden vervaardigd wat ook veel goedkoper was.Daarbij werd de maarschalk niet erg “timbrogénique gevonden.
Een zwerftocht vanaf Douala – Machiel van der Velden
Wow! Zo kondigde de verkoper van deze envelop dit fraaie werkstuk aan.
Inderdaad valt er heel wat te beleven met deze brief aan de Onderluitenant Marcel Thébaut, maar toch mis ik nog een stempeltje. De brief is op 2 augustus 1943 aangetekend verstuurd vanaf Douala.
Daar werd de normale censuur toegepast: een rond stempel met Commission A = kantoor Douala en een sluitstrook met “Controle postal militaire” met twee ovale stempels “Ouvert par l’autorité militaire”.
De bestemming was het “bureau des effectifs”, dat is de personeelsafdeling van het leger, te Bangui, de hoofdstad van Oubangui Chari., waar de brief op 24 augustus arriveerde. Maar Marcel bevond zich niet in Bangui en dus ging de brief de Franse militairen achterna, d.w.z. richting het Midden-Oosten. Het nieuwe adres: “Bureau des effectifs, BCM 1, Beyrouth” werd waarschijnlijk in Bangui geplaatst.
Als het goed is, werd de brief eerst afgeleverd in Caïro, het grote verdeelkantoor voor militaire post. Vrijwel zeker is daar het Engelse censuurstempel geplaatst, maar een datumstempel van die aankomst mis ik. Daarna zou de normale volgorde zijn: Beyrouth en dan eventueel Damascus.
Kennelijk was er dit maal eerder vervoer naar Damascus, want de brief is daar op 10 september afgestempeld en pas op 12 september in Beyrouth. In Beyrouth had men het overzicht welke militairen in Syrië en Libanon waren gelegerd.
B.C.M.2 = Damascus
B.C.M.1 = Beyrouth
Maar ook daar is Marcel niet en dus gaat de brief weer terug naar Caïro en daar wordt besloten het eens in Tunesië te proberen. Daar waren in maart 1943 bij de Marethlinie zware gevechten geweest tussen Rommel met zijn troepen en de Engelsen, Fransen en Nieuw-Zeelanders. Uiteraard waren er in september ’43 nog steeds vele Fransen gestationneerd. Maar Marcel is ook niet in Tunesië en daarom gaat de brief wéér naar het verdeelkantoor in Caïro.
B.C.M.4 = Caïro
B.P.M.5 = Tunesië
Vervolgens probeert men het nog eens in Damascus en waarschijnlijk in Beyrouth, maar dat stempel is maar gedeeltelijk leesbaar. De diverse facteurs hebben hun best gedaan en stuk voor stuk de aantekening “inconnu” op de envelop geschreven. Soms is duidelijk “vaguemestre” (facteur) vermeld, soms alleen als afkorting.
Uiteindelijk wordt het stempeltje “retour à envoyeur” (retour afzender) geplaatst en de brief zal daarop wel weer richting Douala gegaan zijn. Verdere stempels ontbreken echter en als afzender is slechts vermeld: “Adieu cousin”.
Douala was niet zo groot, dus misschien heeft de afzender de brief toch weer teruggekregen en dan heeft hij kunnen constateren, dat hij zijn neefje terecht “à Dieu” heeft toegewenst, want de Onderluitenant Marcel Thébaut was er niet meer. Ik houd me aanbevolen voor verbeteringen en toevoegingen. Zo is me bijvoorbeeld de aanduiding “Voir E.M.” onduidelijk en ook de volgende letters zijn een raadsel voor me.
achterzijde:
Frankrijk getand – 10 – Frank O’Field
De zeventiende eeuw en achttiende eeuw
Voor we met de achttiende eeuw beginnen wil ik nog drie zeventiende-eeuwers noemen: Vauban, Cyrano de Bergerac en Le Nôtre. (Yvert 1029, 3118 en 1208)
– Vauban was in de eerste plaats beroemd als vestingbouwer, u weet wel op de manier die wij in Nederland terugvinden in Naarden en Bourtange. Maar ik wil hem vooral noemen, omdat hij een sociaal bewogen man was, die iets probeerde te doen voor de arme boeren en die zelfs als persoonlijk raadgever de Zonnekoning van tijd tot tijd wees op zijn plicht eens aan de Franse bevolking te denken.
– Cyrano de Bergerac is bekend geworden door het toneelstuk dat Rostand veel later over hem schreef. Maar Cyrano heeft werkelijk bestaan, beroemd en berucht vanwege zijn enorme neus en zijn talloze duels. Na zijn militaire loopbaan werd hij een verdienstelijk schrijver. Zijn ideeën over een reis naar de maan hebben iets van science fiction en komen gedeeltelijk in het al eerder genoemde toneelstuk terug. Hoe maak je volgens Cyrano bijvoorbeeld een luchtreis? Wel, verzamel flessen met dauw, bind die om het middel en ga in de ochtendzon staan. Dauw stijgt omhoog en u zult dus ook de lucht in gevoerd worden. (Indien dit lukt, dan zien we uw verslag graag voor de komende Marianne tegemoet.
– De meesten van u zullen wel eens door de tuinen van Versailles of de Tuilerieën gewandeld hebben en zo kennis gemaakt hebben met de beroemde tuinarchitect Le Nôtre. Maar wie schetst mijn verbazing, toen ik deze zomer in een piepklein plaatsje in de Provence, Entrecasteaux ook een tuin van Le Nôtre ontdekte, uiteraard met rechte lijnen en buxusheggen. Maar bovendien met een bordje, dat de meester hier zelf aan het werk was geweest. U ziet: Frankrijk, je raakt niet uitgekeken.
En dan nu de achttiende eeuw. Als we het laatste stukje van de eeuw, vanaf de Revolutie even niet meerekenen, dan moeten we constateren, dat zelfs de Fransen deze eeuw politiek nauwelijks de moeite van een postzegel waard vinden. Koning Lodewijk XV, die zijn overgrootvader opvolgde, staat niet op een zegel en ook de Zestiende Lodewijk moet het zonder doen. Nu is het wel zo, dat Lodewijk XVI veel fout heeft gedaan, geen hoofd had voor een postzegel en bovendien zijn leven liet onder de guillotine. Toch mogen we niet vergeten, dat deze koning in 1788, dus kort voor zijn dood, verordonneerde, dat martelpraktijken bij de rechtspraak voortaan niet meer waren toegestaan. Alle mensenrechtenorganisaties kunnen bevestigen, dat zijn bevel stipt is opgevolgd en nooit meer is overtreden. De koningen van de achttiende eeuw staan dus niet op de postzegels, maar ook andere politieke figuren en politieke gebeurtenissen zijn maar mondjesmaat vertegenwoordigd.
Ja natuurlijk, de slag bij Fontenoy staat afgebeeld (Yv. 1657). De Fransen zijn erg trots, dat ze die slag gewonnen hebben, maar ik vind, dat u deze zegel beter uit uw album kunt verwijderen, want wij Nederlanders zijn daar verslagen. Choiseul (Yv. 828) en de Comte d’Argenson (Yv. 940) waren een tijd lang verdienstelijke ministers, maar ze staan alleen op een zegel, omdat ze toevallig ook de posterijen in hun portefeuille hadden.
Blijven over Turgot en Vergennes. (Yv. 858 en 1030)
Turgot was een groot econoom, die de taak kreeg om orde te scheppen in de economische chaos. Voor een deel lukte hem dat heel aardig. Maar Frankrijk leek in die tijd een beetje op het Amerika van nu. De rijken werden bij de belastingen ontzien ten koste van Jan Modaal.De goede ideeën van Turgot werden dan ook tegengewerkt door de bevoorrechte rijke adel. Toch zou Turgot uiteindelijk ten val worden gebracht door Vergennes.
Deze man was een verdienstelijk minister van buitenlandse zaken, maar in zijn mening over de Engelse koloniën in Amerika (dus de huidige Verenigde Staten) stond Vergennes lijnrecht tegenover Turgot.
De laatste wilde de Amerikaanse vrijheidsoorlog persé niet helpen financieren en Vergennes wilde dat wel. Op het einde van de achttiende eeuw zou de Franse bevolking eindelijk in opstand komen tegen de vele misstanden en de Bastille bestormen. Ach, er komt misschien ook wel een tijd, dat het Amerikaanse volk verstandig wordt en het Witte Huis bestormt. Nog even geduld.
Het hoe en waarom van moderne Franse postzegels – Cees van Rantwijk
L’ENTENTE CORDIALE
Op de zegels worden La Coccinelle (het lieveheersbeestje) van de kunstenares Sonia Delaunay (1885-1979) en Trial Proof van de kunstenaar Sir Terry Frost (1915-2003) afgebeeld.
De L’entente 
cordiale is de overeenkomst tussen Frankrijk en Engeland die op 8 april 1904 in Londen bekrachtigd werd door Lord Lansdowne, de secretaris van Vreemdelingen Zaken, namens Engeland en de ambassadeur, Paul Combon, namens Frankrijk. In dit akkoord worden de koloniale geschillen tussen de beide landen geregeld. Frankrijk ruilde zijn aanspraken in Egypte voor die in Marokko. In Marokko had Frankrijk in 1900 carte-blanche van Italië gekregen in ruil voor de Turkse provincie Tripolitanië. De zegels zijn op 7 april 2004 uitgegeven ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van het verdrag.
Ontwerp: respectievelijk van Sonia Delaunay en Terry Frost. Gravure: respectievelijk Jacky Larrivière en Claude Jumelet. Drukvorm: héliogravure.
JEAN-LEON GEROME
Op de zegel wordt het schilderij “Hanengevecht” afgebeeld. Jean-Léon Gérôme, beeldhouwer en schilder, werd in Vesoul op 11 mei 1824 geboren.
Hij is een tijd
genoot van Courbet en Delacroix en werd beschouwd als de meest getalenteerde oriëntalist. Gérôme’s historische genreschilderijen werden aangevallen als pornografisch en vulgair. Wat ook de bedenkingen waren van de critici, Gérôme was enorm populair bij zowel verzamelaars, die zijn schilderijen kochten, als bij het grote publiek dat gravures van zijn schilderijen aanschafte.Gérôme overleed op 10 januari 1904 in Parijs.
De zegel is uitgegeven op 19 april 2004 in het thema “kunst”.
Ontwerp: Jean-Léon Gérôme. Gravure: Michel Durand-Mégret. Drukvorm: héliogravure.
SECURITE ROUTIERE
Op de zegel wordt een veiligheidsriem met op de gesp een hart tegen de achtergrond van een menselijke wegenkaart afgebeeld. In het kader van een mondiale campagne georganiseerd door het ONU (Organisation des Nations Unies) verzorgt La Poste een bijdrage in de vorm van een gelegenheidszegel. Een pleidooi voor het gebruik van de veiligheidsgordel. Velen menen dat het
gebruik ervan onzin is. Onderzoek toont aan dat een botsing met een snelheid van 20 km per uur zonder gebruik van de veiligheidsgordel dodelijk kan zijn.
Elke dag zijn er, mondiaal gezien, 3.500 verkeersslachtoffers en 140.000 gewonden waarvan 15.000 invalide voor de rest van hun leven. De zegel maakt onderdeel uit van een serie van zes zegels die uitgegeven zijn in Europa en de Verenigde Staten.
De zegel is op 7 april 2004 ter gelegenheid van de Wereldgezondheidsdag uitgegeven.
Ontwerp: Michel Granger. Gravure: Jean-Paul Cousin en Yves Beaujard. Drukvorm: héliogravure.
NATUUR
Op de zegels worden een viertal boerderijdieren afgebeeld: de kip, het konijn, de koe en de ezel. Kippen zijn al heel oud. De oorsprong ligt in Oost-Azie. De Franse kippen stammen af van het Bankivahoen, ook wel het Rode Boshoen genoemd. Het is een schuw, wantrouwig en sluw dier, dat net zo groot is als een krielkip. Konijnen zijn heel sociale groepsdieren die in holen leven. ’s Nachts worden ze actief. Zij komen in grote delen van de wereld voor. Hun oorsprong ligt in Zuid-Europa en Noord-Afrika. Konijnen leven in groepen van één mannetje (ram) en één tot vijf vrouwtjes (voedsters) en een aantal jongen. Vroeger leefden koeien in het wild en werden ook helemaal niet gemolken. Het vlees van de koeien werd ook niet gebruikt. Mensen jaagden toen op koeien om hun hoorns, omdat ze daar geld mee konden verdienen. In Frankrijk komen ongeveer twintig miljoen koeien voor. Ezels hebben een reputatie op te houden als eigenzinnig. Deze reputatie heeft vooral te maken met hun intelligentie, voorzichtigheid en levensbehoud. Ze zijn b.v. moeilijk te porren als ze met gevaar voor eigen leven gedwongen worden. In Frankrijk komen ze al in de tiende eeuw voor.
De zegels zijn op 26 april uitgegeven in het thema “natuur”. De zegels zijn ook uitgegeven in de vorm van een speciaal bloc waarop een boerderij met de vier zegels is afgebeeld.
Ontwerp: Christophe Drochon. Gravures: Jacky Larrivière (de kip), Claude Jumelet (het konijn en de ezel) en Pierre Albuisson (de koe). Drukvorm: héliogravure.
BORDEAUX
Op de zegel wordt de moderne tram met op de achtergrond de stenen boogbrug over de Garonne afgebeeld.
Bordeaux (Gironde) is een stad met vele gezichten. Bordeaux wordt gekenmerkt door prestigieuze monumenten, maar ook door wijn en gastronomie. De stad staat aan het begin van een nieuw tijdperk. De metamorfose in de vorm van het herstel van het historische centrum en de ontwikkeling van de kaden van de Garonne vormen slechts enkele voorbeelden. Dank zij deze grootschalige projecten weten de bewoners ook het centrum weer te waarderen, worden er weer wijnfeesten georganiseerd en varen er weer cruiseboten. De kroon op het werk is de komst van een ultramoderne trambaan rond de stad die de twee oevers van Garonne met elkaar verbindt.
De zegel is op 26 april 2004 in het thema “toerisme” uitgegeven.
Ontwerp: Claude Andréotto. Gravure: Claude Jumelet. Drukvorm: taille-douce.
ELARGISSEMENT DE L’UNION EUROPEENNE
Op de zegel worden de kaart van Europa en de vlaggen van de lidstaten van de Europese Unie afgebeeld.
De Franse minister van Buitenlandse Zaken, Robert Schuman stelde in 1950 voor om de kolen- en staalindustrie van West-Europa te verenigen. Hieruit is in 1951 de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) ontstaan, bestaande uit zes leden: België, West-Duitsland, Luxemburg, Frankrijk, Italië en Nederland. Denemarken, Ierland en het Verenigd Koninkrijk kwamen er in 1973 bij, gevolgd door Griekenland in 1981, Spanje en Portugal in 1986 en Oostenrijk, Finland en Zweden in 1995. De meest recente fase van de Europese integratie is de uitbreiding van de Europese Unie op 1 mei 2004 met tien landen uit Oost- en Zuid- Europa: Cyprus, Tsjechië, Estland, Hongarije, Letland, Litouwen, Malta, Polen, Slowakije en Slovenië. Bulgarije en Roemenië hopen dat ook zij binnen een paar jaar aan de beurt komen en ook Turkije is een kandidaat-lidstaat.
De zegel is op 3 mei 2004 als herinneringszegel uitgegeven.
Ontwerp: Louis Briat. Gravure: Yves Beaujard. Drukvorm: héliogravure.
HOMMAGE AUX COMBATTANTS DE DIEN BIEN PHU
Op de zegel worden een aantal soldaten in een landschap met een vliegtuig en parachutisten afgebeeld.
Tussen 1945 en 1954 hebben de Fransen (die voor de Tweede Wereldoorlog van Vietnam een kolonie hadden gemaakt) een bloedige oorlog in dat land uitgevochten met de Vietminh, een communistische groep onder leiding van Ho Chi Min die de vrijheid wilde. De Amerikanen bekostigden een groot deel van de Vietn
amese oorlog die de Fransen voerden.
Amerika kon niet voorkomen dat de Franse koloniale troepen in 1954 bij Diên Biên Phu een beslissende nederlaag leden tegen de Vietnamese nationalisten. De twee partijen kwamen overeen Vietnam tijdelijk in tweeën te delen en in 1956 vrije verkiezingen te houden.
De zegel is op 10 mei 2004 uitgegeven als eerbewijs aan de 3.000 Franse soldaten die vijftig jaar geleden sneuvelden bij de beslissende slag in de Vietnamese oorlog.
Ontwerp: Jean-Paul Véret-Lemarinier. Gravure: Pierre Albuisson. Drukvorm: héliogravure.
VACANCESOp de zegel wordt een baai met een aantal pleziervaartuigen afgebeeld.
De maand mei is beslissend voor de rest van het jaar. Het is bij uitstek de maand waarin vakantieplannen worden gesmeed. De vakantie biedt het aantrekkelijke perspectief van vrijheid, vreugde, de zon, de natuur, heerlijke avonden en wat men zich nog maar meer kan wensen. De zegel is op 10 mei 2004 uitgegeven als semi permanente frankeerzegel.
Op 7 juni 2004 is de zegel ook in de vorm van een carnet van tien zegels uitgegeven.
Ontwerp: Raoul Dufy. Gravure: Valérie Besser. Drukvorm: héliogravure.
BLAKE ET MORTIMER
Op de eerste zegels worden tegen de achtergrond van het gele teken agent Blake en professor Mortimer afgebeeld. Op de tweede zegel worden de portretten van Blake en Mortimer afgebeeld.
De auteur Edgar Pierre Jacobs werd op 30 maart 1904 in Brussel geboren. In zijn jonge jaren was Jacobs al een begenadigd tekenaar. In 1943 werd hij voorgesteld aan Hergé, de tekenaar van Kuifje. In het eerste nummer van het weekblad Kuifje begint Jacobs aan het eerste avontuur van Blake en Mortimer: Het geheim van de Zwaardvis. Zijn complete oeuvre bestaat uit slechts negen stripverhalen: acht avonturen van Blake en Mortimer en één science fictionverhaal: de U-straal. Edgar P. Jacobs overleed op 20 februari 1987.
De zegels zijn op 17 mei 2004 uitgegeven in het kader van een gezamenlijke emissie met België. De tarieven zijn 0,50 € en 1,00 €. Tevens zijn de zegels uitgegeven in de vorm van een bloc bestaande uit 2 zegels van 0,50 € en 2 zegels van 1,00 €.
Ontwerp: Edgar-Pierre Jacobs. Gravure van de 0,50 €: Yves Beaujard; van de 1,00 € Claude Jumelet. Drukvorm: héliogravure.
FIFA
Op de zegel wordt het embleem van de FIFA afgebeeld, dat is opgebouwd uit twee ballen waarop het noordelijke en het zuidelijke halfrond zijn weergegeven.
De Federation Internationale de Football Association (FIFA) werd op 21 maart 1904 in Parijs opgericht door Frankrijk, België, Denemarken, Nederland, Spanje, Zweden en Zwitserland. De allesoverheersende doelstelling van de organisatie is het promoten van het voetbalspel. Tot 1909 was de FIFA een Europese organisatie.
Met de toetreding van Zuid-Afrika in 1910, Argentinië en Chili in 1912 en Amerika in 1913 werd dit tijdperk afgesloten en werd de FIFA een mondiale organisatie. In de laatste vijfentwintig jaar heeft de commercie zijn invloed op het voetbal nadrukkelijk doen gelden. Op dit moment zijn 204 landen bij de FIFA aangesloten. Met meer dan 200 miljoen beoefenaren is voetbal een van de, zoniet de meest populaire sport.
De zegel is op 24 mei 2004 uitgegeven ter herdenking van het honderdjarige bestaan van de FIFA.
Ontwerp: Jean-Paul Cousin. Gravure: Claude Jumelet. Drukvorm: héliogravure.
JARDINS DE FRANCE
Op de zegels worden de Jardin des Tuileries en het Parc Floral de Paris afgebeeld. De Jardin des Tuilleries was eens de tuin van het Palais des Tuilleries. Nu vormt deze tuin een onderdeel van de tuinen die van het Louvre naar de Champs-Elysées langs de Seine liggen. De tuinen werden in de 17de eeuw ontworpen door André Le Nôtre. Het Parc Flora is gelegen in het Bois de Vincennes. Er zijn vier duidelijk afgescheiden gebieden in het 26 hectare grote park: een vallei waar duizenden bloemen groeien, waterpartijen waarin een monumentale fontein is gemaakt van graniet die de andere meren voorziet van water, een vierseizoenentuin met een scala aan kleuren en een grote expositie ruimte.
Het bloc is op 7 juni 2004 uitgegeven ter gelegenheid van de Salon du Timbre 2004. Het tarief is 3,80 €, opgebouwd uit twee zegels van elk 1,90
Ontwerp: Christian Broutin. Gravure: respectievelijk Claude Jumelet en Yves Beaujard. Drukvorm: héliogravure.
DEBARQUEMENTS ET LIBERATION
Op de zegel wordt de landingsoperatie van de geallieerden afgebeeld in de vorm van de Franse vlag, de ontscheping en bloemen.
De invasie in Normandië luidde het begin van het einde in van de nationaal-socialistische heerschappij. De datum 6 juni 1944 is bekend geworden als D-day. Maar de eigenlijke naam voor deze militaire onderneming was Operatie O
verlord. De getallen spreken voor zich. Bij de operatie waren 5.000 schepen betrokken die 130.000 man en 20.000 voertuigen vervoerden. Zij werden ondersteund door de kanonnen van 700 oorlogsschepen waaronder 6 enorme slagschepen.
Bovendien deden 8.000 vliegtuigen mee. Het totale aantal militairen bedroeg 2.000.000. De Amerikaan Eisenhouwer en de Engelsman Montgomery leidden de invasie.
De zegel is op 7 juni 2004 uitgegeven ter gelegenheid van het feit dat het zestig jaar geleden is dat de landing bij Normandië plaats vond.
Ontwerp: Jean-Paul Cousin. Gravure: Jacky Larrivière. Drukvorm: héliogravure.
SALVADOR DALI
Op de zegel wordt het kunstwerk “Galatée aux Spheres” (sferische galatea, 1952) afgebeeld.
Salvador Felipe y Jacinto Dalí y Domenech werd op 11 mei 1904 geboren in Figueres, Catalonië, Spanje. Salvador Dali studeerde in Madrid van 1921 tot 1924. In 1929 ging hij naar Parijs. Daar leerde
hij Pablo Picasso en André Breton kennen. Zijn bekendste schilderijen ontstonden in de eerstvolgende jaren (De Hardnekkigheid van de Herinnering, 1931, Brandende giraffe, 1935).
In 1940 vestigde hij zich in de Verenigde Staten waar hij 25 jaar zou wonen, waarna hij terugkeerde naar Spanje. Op 23 januari 1989 stierf Dali in de Galatea-toren van zijn museum in Figueras, waar hij de laatste jaren woonde. Hij werd daar ook begraven.
De zegel is op 21 juni 2004 in het thema “kunst” uitgegeven.
Ontwerp: Salvador Dali. Gravure: Jacky Larrivière. Drukvorm: héliogravure.
>LE DON D’ORGANESOp de zegel worden in de vorm van een hand met vingers en een aantal organen de anonimiteit van de donor afgebeeld.
Het Franse Instituut voor orgaantransplantaties (L’Etablissement Français des Greffes (EFG)) is op 1 december 1994 ingesteld door het Ministerie van Volksgezondheid. Het houdt zich bezig met alles op het gebied van transplantaties in Frankrijk. De hoofddoelstelling is het aantal donoren uit te breiden. 22 juni 2004 is uitgeroepen tot nationale herdenkingsdag van de orgaandonoren. De eerste harttransplantatie werd uitgevoerd door Christian Barnard in 1967. De eerste longtransplantatie dateert van 1981.
De zegel is op 22 juni 2004 uitgegeven als blijk van waardering door La Poste voor de orgaandonoren.
Ontwerp: Hervé Di Rosa. Gravure: Claude Jumelet. Drukvorm: héliogravure.
Tarieven
- 0,41 € – brief tot 20 gram in het binnenland ressorterend onder de categorie “ECOPLI” (service ECOnomique Lettre Simple Intérieur), de moderne vorm van PNU (Plis Non Urgent).
- 0,50 € – brief tot 20 gram in het binnenland en naar landen behorend tot de Europese Unie.
- 0,58 € – brief tot 20 gram naar landen buiten de Europese Unie en naar NoordAfrika.
- 0,67 € – brief tot 20 gram naar Noord Amerika, het nabije oosten, het midden oosten en centraal Azië.
- 0,75 € brief van 20 tot 50 gram in het binnenland.
- 0,90 € brief tot 100 gram naar de overzeese gebiedsdelen ressorterend onder de categorie “ECOPLI” (service ECOnomique Lettre Simple Intérieur), de moderne vorm van PNU (Plis Non Urgent).
- 1,00 € brief tot 40 gram naar landen behorend tot de Europese Unie.
- 1,11 € brief van 50 tot 100 gram in het binnenland.
- 1,90 € brief van 100 tot 250 gram in het binnenland. Dit tarief is tevens bestemd voor een brief tot 100 gram naar de Territoires d’Outre-Mer (Mayotte en Saint-Pierre-et-Miquelon) en ressorterend onder de categorie “ECOPLI” (service ECOnomique Lettre Simple Intérieur), de moderne vorm van PNU (Plis Non Urgent).